بعد از تماشای بازی ذوبآهن- استقلال این سوال برای هواداران فوتبال داخلی پیش آمده که واقعا اگر زمینهای چمن باکیفیتی داشتیم شرایط جدول چقدر و چگونه تغییر میکرد
کیفیت پایین چمن ورزشگاه فولادشهر صدای استقلالیها را درآورد تا بار دیگر بحث مشکلات سختافزاری در بالاترین سطح فوتبال ایران نمود داشته باشد.
امیر قلعهنویی چمن ورزشگاه فولادشهر را به آسفالت تشبیه کرد و جواد نکونام به علاوه چند تن از یارانش نسبت به کیفیت پایین زمین بازی در اصفهان معترض شدند تا یکی از دیدارهای مهیج هفته بیستم لیگ برتر به سبب همین مساله تبدیل به یکی از کسلکنندهترین بازیهای هفته شود.
در دیدار روز گذشته بازیکنان دو تیم در دقایقی طولانی از مسابقه با پاسهای اشتباه حوصله بیننده تلویزیونی را سر بردند تا علاوه بر آن ۵ هزار نفری که در ورزشگاه از شدت سرما میلرزیدند و به این بازی ضعیف معترض بودند بینندگان تلویزیونی هم از تماشای این مسابقه پشیمان شوند.
این اتفاق البته در حالی رخ میدهد که هفته آینده پرسپولیس هم باید برای بازی مقابل صبا به شهر قم برود و در زمین بیکیفیت این شهر که قطعا فوتبال هر دو تیم را تحت تاثیر قرار میدهد بازی کند. بدین ترتیب میتوان انتظار داشت یک پخش تلویزیونی زنده دیگر که میتواند جذابیتهای خاصی داشته باشد تحت تاثیر این مساله قرار خواهد گرفت و فنا میشود!
البته مشکل زمینهای بیکیفیت لیگ برتر محدود به این دو ورزشگاه و دو شهری که نام برده شد نیست. زمین چمن مصنوعی دستغیب در شیراز و همچنین زمین چمن مصنوعی ورزشگاه عضدی رشت طی هفتههای گذشته صدای حریفان این دو تیم و حتی بازیکنان و مربیان میزبان را هم در آورده اما انگار قرار نیست فوتبال ایران در یک فصل لیگ برترش شاهد استادیومهای شیک و زمینهای بدون مشکل باشد.
حالا و بعد از تماشای بازی ذوبآهن- استقلال این سوال برای هواداران فوتبال داخلی پیش آمده که واقعا اگر زمینهای چمن باکیفیتی داشتیم شرایط جدول چقدر و چگونه تغییر میکرد و آیا تیمهایی که با فوتبال سطحی؛ بازی مستقیم و اوت دستی میبرند و نتیجه میگیرند باز هم در این لیگ جایگاه قابل قبولی داشتند یا خیر؟