والدانو: مورینیو یک مربی متوسط است

مورینیو در طول ده سال 7 جام قهرمانی به دست آورده بود و بی صبرانه درانتظار امتداد این روند بود. برای همین هم هست که افرادی مثل او فکرمی کنند که همیشه بازار خوبی دارند

خورخه والدانو مدیر ورزشی سابق باشگاه رئال مادرید که بنا به خواسته ژوزه مورینیو در پی اختلافاتی که با اقای خاص پیدا کرد از سمتش برکنار شد، در گفتگویی با فاکس اسپورت از مسائل مختلف فوتبال صحبت کرده؛ از ژوزه مورینیو گرفته تا پپ گواردیولا

روزنامه آ.اس هم به بازتاب متن این صحبتها پرداخته که می توانید آن را دراینجا مطالعه کنید:

مورینیو، یک مربی متوسط:از زمان پیوستن دی استفانو تا به همین امروز، رئال جامهای به مراتب بیشتری در مقایسه با جامهای تمام تیمهای دیگر شاغل در لالیگا روی هم، کسب کرده. این گویای آن است که تیم ها هر دو سال یک بار به جام می رسد. مورییو سرمربی متوسطی است. او دو سال است که مربی رئال است و با این تیم یک قهرمانی در لالیگا به دست آورده.

موفقیت های پیشین مورینیو: سرمربیان در دنیای فوتبال روز به روز اهمیت بیشتری به دست می آورند. تا پیش از این ، این لیدرهای فوتبالی بودند که پراهمیت بودند و حالا نوبت به سرمربیان است. اسم مورینیو هم با کلمه موفقیت مرتبط است . او در ده سال اخیر هفت قهرمانی در لالیگا به دست آورده و همیشه انگیزه  و بی قراری زیادی برای کسب جامهای بیشتر داشته؛ به همین خاطر هم هست که افرادی مثل او همیشه بازار خوبی دارند.

*گواردیولا:خستگی در گواردیولا کاملا محسوس بود. من برای دنیای فوتبال ناراحت شدم؛ چون بزرگترین فاکتورها را می توان در او جستجو کرد. گواردیولا یک مربی بزرگ با ایده ها و عقاید ویژه ای است. ایده او منجر به کسب 13 جام از 16 جام ممکن بود. من نتوانستم از موفقیت های بارسلونا لذت ببرم. کاری که او کرد باعث می شد تا ما از او بترسیم. هر زمان که بارسایی ها با توپ تماس داتشته باشند، دیگر آن را بازنمی گردانند. این تسلط فنی دسته جمعی در مسابقات فوتبال فوق العاده است. من به آنها حسودی نمی کردم. چون ما در رئال مادرید، تیمی پرافتخار هستیم. ولی گاهی مواقع ،به خصوص در رویارویی های مستقیم دو تیم سختی های زیادی کشیدم. بارسلونا جزو آن دسته تیم هایی است که به تو درس می دهند و باید از حضور آنها بهره برد و در نکات خوب و مثبت از آنها تقلید کرد. ولی تا زمانی که بازی درجریان است، تنها فشار و نگرانی وجود دارد

*ساختار باشگاه مادریدی: رئال باشگاهی است که با منابعش زنده است. اینجا نه موراتی را داریم و نه برلوسکونی را. رئال باشگاهی است که منابع مالی خالص برای ادامه رهبری ش در دنیای فوتبال ندارد.به همین خاطر باید بدون فراموش کردن هویت باشگاه، در بازار نقل و انتقالات سرمایه گذاری کرد. باشگاه ما شخصیتش را در بازیکنان خانگی اش مثل کاسیاس و رائول و یا بازیکنانی که در این تیم رشد کرده و به چهره های بین المللی مبدل شدند، مثل زیدان، بکام و رونالدو می بیند. بازیکنانی که هنوز هم در پرورش چهره رئال کمک می کنند. این کاری است که سانتیاگو برنابئو 50 سال پیش انجام داد. او آلفردو  دی استفانو را خریداری کرد؛ چون آرژانتینی بود. پوشکاش را به خاطر مجار بودنش خرید و کوپا را به خاطر ملیت فرانسوی اش به خدمت گرفت. این کار را کرد تا بازارهای فوتبالی کشورهای مختلف را وسوسه و جذب کند.