اخبار فوتبال ایران و جهان
این وبلاگ به اخبار و گزارش ها-تفاسیر و حاشیه های روز فوتبال ایران و دنیا می پردازداخبار فوتبال ایران و جهان
این وبلاگ به اخبار و گزارش ها-تفاسیر و حاشیه های روز فوتبال ایران و دنیا می پردازدپیرلو نیازی به توپ طلا ندارد
حتی پیش از آن که پیرلو چند گام به سمت توپ بردارد هم می‌دانستید که اتفاقی ویژه قرار است روی دهد. ضربه ایستگاهی خیره‌کننده آندره‌آ پیرلو در بازی با آتالانتا کار حریف را یکسره کرد و این اطمینان رابه یوونتوس داد که سال 2012 را در صدر جدول سری آ می‌ماند. او تعطیلات زمستانی را در حالی خواهد گذراند که سالی فوق‌العاده داشته.
یوونتوس دو فصل پیاپی هفتم شده بود اما با آمدن پیرلو از میلان در سال 2011 متحول شد. 12 ماه گذشته بهترین دوران بازی او بوده است. پیرلو از ژانویه تاکنون 9 گل زده و 22 گل ساخته. آن هم در 61 بازی برای باشگاه و تیم ملی. برای بازیکنی که منطقه ابتدایی حضورش در میدان بسیار دور از دروازه حریف است، این آمار پاس گل استثنایی است و نشان می‌دهد او چه توانی به بیانکونری می‌افزاید.
اما پیرلو همواره اندکی متفاوت بوده. او در میلان زیر نظر کارلو آنچلوتی به پایه خط میانی رفت و همین باعث شد بسیاری از مربیان در سراسر دنیا دست به تغییری مشابه بزنند. اما کسی نتوانست عملکرد او را در این پست تدافعی‌تر تکرار کند. کیفیت باثبات از او یکی از محبوب‌ترین و محترم‌ترین بازیکنان دنیای فوتبال را ساخته و بسیاری او را یکی از بهترین تکنیسین‌هایی می‌دانند که هرگز برای توپ طلا به‌صورت جدی در نظر گرفته نشد.
او در رقابت بر سر توپ طلا در بهترین عملکرد خود پنجم شد. اما اکنون زمان تجلیل از او بود. او در بدترین حالت ممکن باید در جمع سه بازیکن اصلی توپ طلا قرار می‌گرفت.
او با پرسینگ خود از یوونتوس هیولایی تهاجمی ساخته که کمتر کسی را توان مهارش بوده. پیرلو تیم را به دو سطح کاملا جدید برده. اول در کشور و سپس در لیگ قهرمانان. آرتورو ویدال با جنگندگی، و کلودیو مارکیزیو، کوادو آساموا و استفان لیشت‌اشتاینر با دوندگی خود به او کمک می‌کنند و او را می‌توان نقطه کانونی قهرمان سری آ دانست. او در مرکز بسیاری از گل‌های یوونتوس بوده، قلب بدون جانشین تیمش به شمار می‌رود و به همین دلیل است که آنتونیو کونته با وجود تعداد بالای بازی‌های اخیر تیمش حاضر به نیمکت‌نشین کردن او نشد.
او همانی است که ایتالیا را در میان شگفتی بسیاری از کارشناسان به فینال یورو 2012 برد، و زمانی که ایتالیا نیاز داشت شروع خوبی در مقدماتی جام جهانی داشته باشد، پیرلو به داد این تیم رسید. او فرم خود در یوونتوس را به سطح ملی هم برده و همان جادویی را دوباره کشف کرده که پیش‌تر باعث شده بود بسیاری از فوتبالیست‌ها او را بهترین فوتبالیست بدانند.
سالی که او پشت سر گذاشت عادی نبود. آن هم حتی برای بازیکنی که در سال 2006 تا آن حد تماشایی بازی می‌کرد و با ایتالیا قهرمان جام جهانی شد. بازیکنی که در فصل‌های منتهی به 2003 و 2004، سلطان اروپا و ایتالیا نام گرفت. پیرلو در سال 2012 حتی از آن سال‌ها هم بهتر بازی کرد و در حالی که در رقابت نهایی بر سر توپ طلا جایی برای این بازیکن 33 ساله نیست، اما نمی‌توان دستاوردهای او در 12 ماه گذشته را نادیده گرفت.
ماه بعد که جایزه بهترین بازیکن سال داده می‌شود نگران پیرلو نباشید. بلکه به افتخار اسطوره‌ای برخیزید که باز هم از عملکرد قبلی خود بهتر ظاهر شده. از طرفداران یوونتوس و ایتالیا بپرسید که آیا نیازی هست پیرلو توپ طلا را در دست بگیرد تا آنها عملکرد او در 12 ماه گذشته را جشن بگیرند؟
